معاون حفاظت و بهره برداری شرکت آب منطقه ای تهران گفت: کشور ما در منطقه خشک و نیمه خشک قرار دارد و به همین دلیل از گذشته همواره با موضوع خشکسالی مواجه بوده است اما در استان تهران شاهد هستیم که سرانه مصرف آب نسبت به کل کشور بیش از 28 درصد است.
به گزارش روابط عمومی شرکت آب منطقه ای تهران، مهندس "مهدی فروغی" امروز (پنجشنبه) در نخستین نشست هم اندیشی طرح احیاء و تعادل بخشی منابع آب زیرزمینی کشور که به میزبانی شرکت آب منطقه ای تهران برگزار شد، اظهار کرد: کشور ما در منطقه خشک و نیمه خشک جهان واقع شده است و به همین دلیل همواره با موضوع و معضلات خشکسالی روبرو بوده است. اما در تهران سرانه مصرف آب در مقایسه با کشور به بیش از 28 درصد می رسد که رقم قابل توجهی است.
وی با اشاره به سخنان وزیر کشاورزی در زمینه اینکه واژه خشکسالی برای ایران معنی ندارد، گفت: در واقع وقتی کشور و تمامی استان ها در چنین وضعیتی هستند و از گذشته تاکنون خشکسالی را تجربه کرده اند، این واژه دیگر معنایی ندارد و پدیده جدیدی محسوب نمی شود.
فروغی با بیان اینکه منابع آب زیرزمینی یکی از گران سنگ ترین منابع کشور به حساب می آیند، تاکید کرد: این ودیعه ای است که از گذشتگان به ارث رسیده و باید تلاش شود تا برای آیندگان نیز باقی بماند. حفاظت از آب در قرآن و دین اسلام نیز بسیار مورد تاکید و توجه است و از آنجا که تمامی موجودات زنده حیات خود را از آب می گیرند، بنابراین وجود آب برای حیات مخلوقات جهان اهمیت دارد.
وی با اشاره به تاریخچه تامین و توزیع آب در تهران نیز گفت: از زمانیکه تهران به عنوان یک شهر مطرح شد حدود 400 سال می گذرد و از همان زمان موضوع تامین آب و انتقال آن به تهران از اهمیت خاص و ویژه ای برخوردار بوده است.
فروغی اضافه کرد: انتخاب تهران به عنوان پایتخت کشور و افزایش هر روزه جمعیت در آن سبب شد تا آب نیز رفته رفته اهمیت بیشتری پیدا کند.
وی یادآور شد: از زمان میرزا آقاسی انتقال آب از رودخانه کرج و جاجرود برای تامین آب تهران آغاز شد و در زمان امیرکبیر سندی برای حق آبه تهران در نظر گرفته شد. با گذشت زمان کارشناسان و مشاوران خارجی و داخلی در زمینه طرح های مختلف تامین و انتقال آب فعالیت هایی را آغاز و اجرا کردند که البته با مشکلاتی نیز همراه بود.
معاون حفاظت و بهره برداری شرکت آب منطقه ای تهران در جمع معاونین و مدیران حفاظت و بهره برداری شرکت های آب منطقه ای سراسر کشور به حفر چندین رشته قنات در سال 1300 هجری شمسی در تهران اشاره و بیان کرد: با توجه به تصاویری که از تاریخچه برداشت و مصرف آب در تهران وجود دارد و مردم به صورت عمده آب خود را از منابع سطحی و روباز برداشت می کردند که این مساله از نظر بهداشتی مشکلات متعددی را پدید آورده بود، به همین دلیل استفاده از آب های زیرزمینی و حفاری قنات مورد توجه واقع شد.
فروغی نخستین ایده لوله کشی آب و انتقال آب از این طریق را به سال 1306 هجری شمسی مربوط دانست و گفت: به همین منظور برای نخستین بار از محل آبگیر بیلقان انتقال آب با لوله به طول 56 کیلومتر به تهران آغاز شد و در نهایت سازمان لوله کشی تهران در سال 1328 به طور رسمی شکل گرفت.
وی با اشاره به ساخت و احداث سدهای تهران، اظهار کرد: در سال 1342 سد امیرکبیر و تصفیه خانه شماره 2 (کن) ساخته شد، در سال 1346 سد لتیان، سال 1362 سد لار، سال 1386 طرح انتقال آب از سد امیرکبیر به تهران و در سال 1393 و در ماه های اخیر سد ماملو وارد مدار بهره برداری شده است.
فروغی شهر تهران را دارای بیش از هشت میلیون نفر جمعیت و استان تهران را نزدیک به 12 میلیون نفر ذکر کرد و گفت: جمعیت در حوزه عملکرد شرکت آب منطقه ای تهران 16 درصد کشور است در صورتیکه مساحت حدود یک درصد است، حجم آب تجدید شونده در استان نسبت به کشور دو دردصد و سرانه مصرف تهرانی ها 28 درصد کشور است و این وضعیت با توجه به منابع محدود، بحران آب در تهران را نشان می دهد.
فروغی یادآور شد: کسری آبخوان در استان تهران بیش از 150 میلیون مترمکعب است که این روند کاهشی به ویژه در دشت هومند-آبسرد که سالانه 1.5 متر فرونشست را تجربه می کند از همه بیشتر است.
وی با ارائه گزارشی از عملکرد بخش حفاظت منابع آب در استان تهران، گفت: تهیه بانک چاه های مجاز و غیرمجاز، نصب کنتورهای هوشمند بر روی چاه های آب، اقداماتی که در جهت جلوگیری از آلودگی آب شرب تهران نظیر نصب فنس بوم، آزمایشگاه پایش و مانیتورینگ آب، ایستگاه سنجش آلودگی آب شرب در سد لتیان انجام شده و همچنین اقدامات گسترده و قاطع در زمینه تخریب مستحدثات غیرمجاز در حریم و بستر رودخانه ها، پر کردن چاه های غیرمجاز و جلوگیری از اضافه برداشت چاه های مجاز از جمله فعالیت های مهم این معاونت است.
وی در پایان با اشاره به استفاده از پساب و بازچرخانی آب به عنوان منبع آب جایگزین برای چاه های کشاورزی، تاکید کرد: مدیریت این بخش باید در راستای مدیریت یکپارچه بر منابع آب صورت گیرد تا شرکت های آب منطقه ای بتوانند از این طریق و با مدیریت بر این منبع مهم، جایگزین مناسبی را برای چاه های آب کشاورزی داشته باشند و منابع زیرزمینی را حفاظت کنند.
